• 
• 

Η περιβαλλοντική ομάδα του σχολείου μας κατά τη σχολική χρονιά 2001 - 2002 ασχολήθηκε με το θέμα "Συμβατική γεωργία σε κρίση; Ερημοποίηση - Φυσική καλλιέργεια". Επιλέξαμε αυτό το θέμα με κριτήριο το ότι η τοπική οικονομία στηρίζεται κατά μεγάλο μέρος στην αγροτο - κτηνοτροφική παραγωγή.

Σκοπός της Π.Ε. ήταν να δείξει ότι:

• Η γεωργία δεν είναι μια απλή οικονομική δραστηριότητα αλλά το κατ' εξοχήν σύστημα ισορροπίας στη φύση, που με τις αλλαγές των τελευταίων ετών έχει διαταραχθεί επικίνδυνα με τεράστιες οικολογικές και οικονομικές συνέπειες.
• Η γη "ερημοποιείται" σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο.
• Η βιοποικιλότητα μειώνεται και τέλος
• Οι μαθητές να γνωρίσουν την "φυσική καλλιέργεια", μέθοδο και φιλοσοφία του Μ. Φουκουόκα.

Στα πλαίσια του προγράμματος της Π.Ε. οι κυριότερες δραστηριότητες της ομάδας ήταν:

 

• Οι μαθητές μάζεψαν σπόρους από διάφορα λαχανικά (κουκιά, νυχτολούλουδο, σπιροχόρτη, βλίτο, μπιζέλι, ραπανάκι, παντζάρι, βασιλικός, άνηθος, ρεβίθι, καπιτσίνια, σέλινο, μπάμια, φασόλια, αντίδια, μαϊντανός, κριθάρι, ραδίκι, καρότο, φακές πιπεριά, χάντρες, δενδρολίβανο, σέσκουλα, ντομάτα, κινέζικο μαρούλι, καρπούζι και πράσο) και αφού τους έκαναν σβόλους (επένδυση με στρώμα αργίλου) τους έριξαν στα παρτέρια του σχολείου και σε άλλη διπλανή φραγμένη περιοχή.
• Επίσκεψη και ενημέρωση για την βιολογική καλλιέργεια από τον κ. Γ. Κολέμπα, καθηγητή στο Γυμνάσιο Λεχωνίων και βιοκαλλιεργητή.
• Παρατήρηση και καταγραφή της βιοποικιλότητας της περιοχής μετά από επίσκεψη στον υγροβιότοπο της Λειχούρας. 
• Προβολή βιντεοκασετών σχετικών με το φαινόμενο της ερημοποίησης, καθώς και δύο εκπομπών της ΝΕΤ και ΕΤ3, για τη φυσική καλλιέργεια.
• Επίσκεψη στο ΠΑ.ΚΕ.ΦΥ.ΚΑ. (Πανευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας), στην Έδεσσα, ενημέρωση από τον υπεύθυνο του κέντρου κ. Παναγιώτη Μανίκη και επίσκεψη στο κτήμα φυσικής καλλιέργειας του παραπάνω.
  • Επίσης οι μαθητές είχαν στη διάθεσή τους την παρακάτωβιβλιογραφία:
  • "Η φυσική Καλλιέργεια. Η θεωρία και η πρακτική της πράσινης φιλοσοφίας" - Masanobu Fukuoka
  • "Η επανάσταση θεού, φύσης και ανθρώπου" - Masanobu Fukuoka
  • "Γεωργία. Τι συμβαίνει - τι προτείνεται" - Αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας. Τρίτη 4/9/2001
  • "Δάση και περιβάλλον. Τα βουνά της χώρας μπορούν να ξαναπρασινίσουν" - Συνέντευξη του κ. Π. Μανίκη στην κ. Άννα Ταμπούκου

  Υπεύθυνοι καθηγητές του προγράμματος:

  Κος Γιάννης Καραφέρης (Φυσικός)
  Κος Ντίνος Παλαμηδάς (Φυσικός)

   

   

  ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ

  Η επέμβαση του ανθρώπου στη φύση είναι κάτι που ξεκίνησε από πολύ παλιά. Η γεωργία ήταν το πρώτο και μεγαλύτερο στάδιο της επέμβασης αυτής. Οι αλόγιστες καλλιέργειες και η χρήση φυτοφαρμάκων δημιούργησαν διάφορα προβλήματα, όπως η αποψίλωση δασών και η κακή ποιότητα τροφής. Ένα δεύτερο στάδιο είναι η δημιουργία των υβριδίων, τα οποία εμπορεύονται διάφορες εταιρείες. Έτσι σιγά σιγά η φυσική προσφορά τροφής από το περιβάλλον έγινε είδος εμπορίου, αλλά και εξουσίας. Αν και σήμερα υπάρχουν πολλές μορφές εξουσίας, ο έλεγχος της γεωργίας είναι πάντα σημαντικός αφού η τροφή είναι μια ανθρώπινη ανάγκη, που δε μπορεί να εκλείψει.

  Τα τελευταία χρόνια μεγάλες εταιρείες σε συνεργασία με Πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα ξεκίνησαν πειράματα καλλιεργειών γενετικά τροποποιημένων τροφών, ενώ ήδη τέτοια φυτά έχουν βγει στην αγορά. Μία από τις κυριότερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη γενετική μηχανική για γεωργική εκμετάλλευση είναι η Μονσάντο. (Η Μονσάντο είναι η εταιρεία που στον πόλεμο του Βιετνάμ ράντιζε με δηλητήριο τις ζούγκλες της περιοχής για να χτυπηθεί το αντάρτικο των Βιετκόνγκ)

  Σχεδόν ταυτόχρονα με τα πειράματα άρχισαν και οι αντιδράσεις για αυτά. Σύμφωνα με τις καταγγελίες οικολογικών ομάδων οι κίνδυνοι από τη χρήση γενετικά τροποποιημένων τροφίμων είναι πολλοί. Η ανάμειξη των γενετικών υλικών διαφόρων οργανισμών θα μειώσει σημαντικά την ποικιλία των φυτικών αλλά και ζωικών ειδών. Ακόμα είναι εξαιρετικά πιθανή η εμφάνιση στον άνθρωπο αλλεργιών στα γενετικά κατασκευάσματα, που μπορεί να έχουν και τη μορφή επιδημίας. Επίσης, είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει ένας κοινωνικός διαχωρισμός της ποιότητας της τροφής. Οι φτωχοί θα τρώνε τα μεταλλαγμένα και οι πλούσιοι θα μπορούν να αγοράσουν οικολογικά τρόφιμα (δηλαδή αυτά που καλλιεργούνται χωρίς φάρμακα και λιπάσματα), που είναι πολύ πιο ακριβά πια. Οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι θα είναι πατενταρισμένοι και όποιος αγρότης θα θέλει να τους χρησιμοποιήσει θα πρέπει πρώτα να πάρει άδεια από την εταιρεία. Θα έχουμε δηλαδή ολιγοπώλιο στην παγκόσμια γεωργία. Φανταστείτε την εξουσιαστική ισχύ τέτοιων εταιρειών.

  Οι οικολογικές ομάδες τύπου Green Peace και WWF πραγματοποιούν διάφορες εθιμοτυπικού χαρακτήρα διαμαρτυρίες για το θέμα αυτό. Υπάρχουν όμως και άλλες ομάδες οι οποίες χρησιμοποιούν πιο δυναμικές δράσεις. Τέτοιες ομάδες είναι οι: ALF (Animal Liberation Front), ELF (Earth Liberation Front), Earth First κ.α.

  Κάψιμο χωραφιών γενετικής μηχανικής, επιθέσεις σε εργαστήρια, επιθέσεις σε κέντρα χρηματοδότησης (τράπεζες, ταμεία, κλπ) είναι μερικές από τις μορφές δράσεις τέτοιων ομάδων.

  Όταν γίνονται επιθέσεις ενάντια σε πειράματα, που περιλαμβάνουν φυτά γενετικής μηχανικής, οι ερευνητές παραπονιούνται, ότι αυτές οι βίαιες ενέργειες, τους παρεμποδίζουν από το να ελέγξουν τις πιθανές περιβαλλοντικές επιδράσεις αυτών των οργανισμών. Λένε με τόση μετριοπάθεια, ότι μόνο με τέστ σε αυτές τις οργανικές μηχανές, μπορούμε να ξέρουμε τι επιδράσεις θα έχουν, και ότι σε μια δημοκρατία τέτοιες πληροφορίες είναι απαραίτητες, ώστε οι πολίτες να αποφασίζουν σωστά.Θυμάστε εσείς να σας ρώτησε κανείς, αν θέλετε να τρώτε τέτοιες τροφές;Αυτές όμως βρίσκονται ήδη στο πιάτο μας καθημερινά.

  Βέβαια εμείς δεν ψάχνουμε ποιος χρηματοδοτεί αυτές τις έρευνες. Η χρηματοδότηση εκ μέρους των εταιρειών ίσως να σταμάτησε επιφανειακά, στην περίπτωση των Πανεπιστημιακών ερευνών, αλλά, παρ' όλα αυτά, είναι η κύρια πηγή τέτοιων πειραμάτων. Ποιο σημαντικό όμως είναι ότι τα εργαστήρια για τέτοια πειράματα δεν είναι κλειστά δωμάτια από τα οποία τίποτα δεν μπορεί να διαφύγει, αλλά αντίθετα είναι ανοιχτά λιβάδια και φάρμες, δηλαδή η ίδια η γη. Είναι γνωστό ότι τα υλικά της γενετικής μηχανικής μεταφέρονται με τη γύρη των λουλουδιών έξω από την περιοχή του πειράματος. Τα αποτελέσματα είναι πολυάριθμα. Όταν κάποιος σκεφτεί, ότι αυτό το υλικό που έχει υποστεί γενετική μετατροπή είναι συχνά θανατηφόρο για άλλες μορφές ζωής, τότε οι σκέψεις του γίνονται πραγματικά εφιαλτικές. Πειράματα που δημιουργούν στείρα φυτά (με σκοπό να διασφαλιστεί το μονοπώλιο των σπόρων από τις μεγάλες εταιρείες) πραγματοποιούνται εδώ και μερικά χρόνια. Και αν η Μονσάντο ισχυρίζεται ότι έχει παύσει να ανακατεύεται στη δημιουργία αυτής της εξολοθρευτικής τεχνολογίας, αυτό δεν εγγυάται ότι δεν έχουν γίνει ήδη διαρροές στο περιβάλλον.

  Αλλά η χρήση της γης σαν εργαστήριο πειραμάτων δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Όλη η ιστορία της βιομηχανικής ανάπτυξης, είναι ένα μεγάλο απέραντο πείραμα, για να διαπιστωθεί πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν οι εξουσιαστές στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν υλικά πλούτη και ποιο επίπεδο καταστροφής μπορεί να υποστεί η γη, έως ότου αυτή και εμείς, να μην αντέξουμε άλλο. Τα αποτελέσματα ήταν καταστροφές επί καταστροφών. Όλα αφέθηκαν στα χέρια των ειδικών των οποίων οι λύσεις έβαζαν τις βάσεις για το επόμενο πρόβλημα.

  Πολλοί ρωτούν: Είναι ο πλανήτης ανθεκτικός;

  Χωρίς αμφιβολία, ναι.

  Αλλά η ζωή που αυτά τα πειράματα μας έδωσαν, είναι μια ζωή που αξίζουμε;

  Και βέβαια όχι!

  Έτσι, αν θέλουμε να πάψουμε να είμαστε αντικείμενα πειραματισμών στο παγκόσμιο εργαστήριο, είναι απαραίτητη μια ολική μεταμόρφωση της πραγματικότητας. Η καταστροφή του εργαστηρίου σημαίνει την καταστροφή της βιομηχανικής κοινωνίας, του καπιταλισμού και κάθε πλευράς από την υπάρχουσα πραγματικότητα που υποστηρίζει αυτά τα θανατηφόρα και καταστροφικά πειράματα. Όσο για τους πρακτικούς τρόπου αυτής της καταστροφής, το αφήνουμε στη φαντασία σας.

   

  Κείμενο βασισμένο σε άρθρο του περιοδικού Willful Disobedience που κυκλοφορεί στις ΗΠΑ.

  
  H ερημοποίηση αποτελεί αποτέλεσμα φυσικών και ανθρωπογενών δράσεων και συνιστά σήμερα έναν από τους σημαντικότερους κινδύνους για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη μας. Το φαινόμενο της ερημοποίησης έχει γίνει ήδη αισθητό στο 1/4 της επιφάνειας της γης και επηρεάζει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπινων υπάρξεων σε περίπου 100 χώρες. Ακόμα και η ευρωπαϊκή ήπειρος, και κυρίως η περιοχή της Μεσογείου, εντάσσεται πλέον στις επικίνδυνες ζώνες όπου αρχίζουν να εμφανίζονται πλέον οι πρώτες δυσάρεστες συνέπειες όπως η κλιματική αλλαγή, η διάβρωση του εδάφους, η καταστροφή της δασικής βλάστησης, η εξαφάνιση πολλών και σημαντικών ειδών χλωρίδας και πανίδας και άλλα παρόμοια φαινόμενα.

  Η ερημοποίηση είναι παραπλανητικός όρος. Για μερικούς, σημαίνει ότι οι έρημοι της Γης εξαπλώνονται, επεκτείνονται και καλύπτουν με άμμο όλο και περισσότερο εύφορο έδαφος. Είναι αλήθεια ότι τα όρια των ερήμων επεκτείνονται ή συρρικνώνονται κυκλικά, ανάλογα με τις διακυμάνσεις του κλίματος και τις βροχοπτώσεις. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Η ερημοποίηση μοιάζει περισσότερο με μια ασθένεια του δέρματος, κομμάτια Γης εξαφανίζονται από μόνα τους, μερικές φορές ακόμα και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πλησιέστερη έρημο. Σταδιακά, αυτά τα κομμάτια επεκτείνονται και ενώνονται όλα μαζί, δημιουργώντας συνθήκες παρόμοιες με της ερήμου.

  
  

   

  ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ 
  (ΠΑ.ΚΕ.ΦΥ.ΚΑ) 
  ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΣΩΤΗΡΑΣ, ΔΗΜΟΥ ΕΔΕΣΣΑΣ 
  8^ο χλμ οδού Έδεσσας- Αριδαίας τηλ 0381 21674

   

   

   

  Το Πανευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας (ΠΑ.ΚΕ.ΦΥ.ΚΑ.), δημιουργήθηκε από το Δήμο Έδεσσας και ομάδα εθελοντών αυτό το καλοκαίρι. Φιλοξενείται στο χώρο των παλαιών μαθητικών κατασκηνώσεων του χωριού Σωτήρα, του Δήμου Έδεσσας, ο οποίος παραχωρήθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από το ΠΑ.ΚΕ. ΦΥ.ΚΑ.

   

   

   

  Στόχοι του ΠΑ.ΚΕ.ΦΥ.ΚΑ.

   

  1) Δημιουργία φυσικών αγροκτημάτων, 
  2) Σπορές για αναβλάστηση σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, 
  3) Δημιουργία αγροκτημάτων και λαχανόκηπων στα Βαλκάνια, 
  4) Πρακτική ενημέρωση των μαθητών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τόσο των Ελλήνων όσο και των αλλοδαπών, στο πλαίσιο των Σχολικών Δραστηριοτήτων.

   

  Η φυσική καλλιέργεια είναι μια μέθοδος γεωργίας, στην οποία δε χρησιμοποιούνται λιπάσματα και φυτοφάρμακα, δε γίνεται κατεργασία της γης, ούτε βοτάνισμα η ζιζανιοκτονία. Ο εμπνευστής της, αγρότης, φιλόσοφος, και πρώην φυτοπαθολόγος, ο Ιάπωνας Μασανόμπου Φουκουόκα, την ονομάζει και μέθοδο του να μην κάνεις τίποτα.

   

  Η φυσική καλλιέργεια, διαφέρει ριζικά τόσο από την επιστημονική γεωργία, όσο και από τη βιολογική ή την οργανική ή την παραδοσιακή γεωργία, γιατί έχει ως φιλοσοφική αφετηρία την άποψη ότι η φύση είναι τέλεια σε αντίθεση με την ανθρώπινη γνώση που είναι ατελής και περιορισμένη. Ο βασικός στόχος του φυσικού καλλιεργητή είναι να υπηρετήσει τη φύση, να δημιουργήσει γόνιμο έδαφος, στη συνέχεια υγιή φυτά και τέλος να ικανοποιηθεί οικονομικά. Έχει μια ολιστική θεώρηση και βασίζεται στη διαισθητική μη χωριστική γνώση. Μια γνώση που γεννιέται όταν ο άνθρωπος ταυτίζεται με τη φύση γκρεμίζοντας τη χωρητικότητα που δημιουργεί ο ανθρώπινος νους.

   

  Σήμερα η φυσική καλλιέργεια έχει φτάσει στη μέγιστη απλότητα. Μπορούμε να δημιουργήσουμε αγροκτήματα, να αναβλαστήσουμε άγονους λόφους και βουνά, να μετατρέψουμε τη γη σε παράδεισο, τυλίγοντας σπόρους μέσα σε σβώλους από αργιλόχωμα και σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία από 100 και πλέον είδη οπωροφόρων και δασικών δένδρων, λαχανικών, σιτηρών, και φυτών χλωρής λίπανσης, πριν αρχίσει η περίοδος των βροχών (Άνοιξη- Φθινόπωρο).

   

  Σπέρνουμε μεγάλη ποικιλία για να πετύχουμε αρμονία και να λύσουμε το πρόβλημα των ασθενειών και των προσβολών από τα έντομα.

   

   

   

  Φυσικά αγροκτήματα

   

  Σήμερα, είναι αποδεκτό ακόμη και από τους ίδιους τους υπερασπιστές της χημικής- επιστημονικής γεωργίας ότι αυτή απέτυχε παταγωδώς. Η πολλά υποσχόμενη Πράσινη Επανάσταση, όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα της πείνας στον πλανήτη, αλλά αντίθετα το επιδείνωσε καταστρέφοντας και ερημοποιώντας τεράστιες εκτάσεις γης. Ταυτόχρονα η ευρύτατη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, μόλυνε ανεπανόρθωτα τα υπόγεια νερά, τις θάλασσες, τα ποτάμια, τις λίμνες, τον αέρα και δηλητηρίασε την υγεία των ανθρώπων. Τέλος, απέτυχε ακόμα και σε οικονομικό επίπεδο, οδηγώντας σε συρρίκνωση τον αγροτικό πληθυσμό. Εξαφάνισε ουσιαστικά τον μικροαγρότη και καθιέρωσε τις μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις. Το κόστος παραγωγής αυξήθηκε υπέρμετρα, οι τιμές των προϊόντων καθηλώθηκαν και οι αγρότες μικρών εκτάσεων οδηγήθηκαν σε μαρασμό.

   

  Η φυσική καλλιέργεια έχει μηδενικό κόστος παραγωγής, μιας και δε χρησιμοποιεί μηχανήματα, φυτοφάρμακα κλπ και επομένως σε όποια τιμή και αν πουλήσει τα προϊόντα του ο γεωργός, έχει κέρδος. Επιπλέον η γονιμότητα της γης αυξάνει συνεχώς και η παραγωγικότητά της μεγαλώνει. Αντίθετα το επακόλουθο της χημικής γεωργίας είναι η ερημοποίηση και εγκατάλειψη της γης. Και μόνο λόγω της υψηλής συγκέντρωσης των αλάτων στο έδαφος, που προκαλείται από τη χρήση των λιπασμάτων, 100.000.000 στρέμματα γης γίνονται ακατάλληλα για καλλιέργεια ετησίως.

   

  Η φυσική καλλιέργεια είναι η μόνη απάντηση στα προβλήματα που συσσωρεύτηκαν από τη χημική γεωργία. Σέβεται το περιβάλλον και τον άνθρωπο, συντελεί στη βελτίωση της γονιμότητας της γης και δεν καταναλώνει ενέργεια.

   

   

   

  Σπορές για αναβλάστηση στη Μεσόγειο

   

  Οι προσπάθειες για αναβλάστηση στη Μεσόγειο αποβλέπουν στη δημιουργία ενός πράσινου φράγματος από την Πορτογαλία έως το Ιράν- Ιράκ, ώστε να αποκοπεί η επέκταση της ερημοποίησης στην υπόλοιπη Ευρώπη.

   

  Διάβρωση του εδάφους, πλημμύρες, κατολισθήσεις, ταπείνωση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, μείωση του οξυγόνου της ατμόσφαιρας, σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και μετατροπή εύφορων εκτάσεων σε ερήμους, είναι το τίμημα του “ΔΑΣΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ”. Η επέκταση των ερήμων γίνεται ολοένα και περισσότερο μια σοβαρή απειλή σε ολόκληρο τον κόσμο. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Φουκουόκα: “όταν βρέθηκα στην έρημο στις ΗΠΑ, κατάλαβα ξαφνικά, ότι η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό, πηγάζει από το ίδιο έδαφος. Οι έρημοι δε σχηματίζονται επειδή δεν υπάρχει βροχή, μάλλον η βροχή παύει να πέφτει επειδή έχει εξαφανιστεί η βλάστηση”. Η κατασκευή ενός φράγματος στην έρημο είναι μια προσπάθεια να θεραπεύσουμε τα συμπτώματα της ασθένειας, αλλά δεν είναι η στρατηγική που θα αυξήσει τις βροχοπτώσεις. Πρώτα θα πρέπει να μάθουμε πως να αποκαταστήσουμε τα παλιά δάση. Οι προσπάθειες αναβλάστησης ξεκίνησαν το 1993 από ομάδα εθελοντών, οι οποίοι σήμερα στελεχώνουν το ΠΑ.ΚΕ.ΦΥ.ΚΑ. Μέχρι το 1998 οι σπορές πραγματοποιούνταν σε μικρή κλίμακα με επιτυχή αποτελέσματα. Το Μάρτη του 1998 έγινε η πρώτη μεγάλη σπορά σε έκταση 50.000 στρεμμάτων στην περιοχή της λίμνης Βεγορίτιδας. Τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα, μιας και ήταν αδύνατο να διαφυλαχθεί ο χώρος από τη βόσκηση αιγοπροβάτων. Ακόμα και εκτάσεις περιφραγμένες παραβιάστηκαν και καταπατήθηκαν από τους κτηνοτρόφους. Δύο μεγάλες σπορές σε έκταση 10.000 στρεμμάτων, με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα, έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια στο Ποικίλο Όρος στη Δυτική Αθήνα. Παράλληλα έχουν γίνει σπορές μικρότερης κλίμακας στην Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία.

   

   

   

  Δημιουργία λαχανόκηπων και φυσικών αγροκτημάτων στα Βαλκάνια

   

  Μια από τις βασικές δραστηριότητες του ΠΑ.ΚΕ.ΦΥ.ΚΑ., θα είναι η δημιουργία λαχανόκηπων και φυσικών αγροκτημάτων στα Βαλκάνια, με στόχο την επάρκεια σε τροφή των κατοίκων των χωρών αυτών, που έχουν πληγεί έντονα τα τελευταία χρόνια. Η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας είναι ένα πυροσβεστικό μέσο, ενώ η επάρκεια θα αποτελέσει ένα καθοριστικό βήμα για την εδραίωση της Ειρήνης.

   

  Στην τόσο ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων, όπου ο πόλεμος και οι βομβαρδισμοί κατάφεραν βαρύτατο πλήγμα στο περιβάλλον, ρυπαίνοντας ανεπανόρθωτα γη, αέρα, υπόγεια και επιφανειακά νερά, επηρεάζοντας την υγεία των σύγχρονων ανθρώπων αλλά και αυτών των επόμενων γενεών, μια γεωργία που θα βασιστεί στα χημικά φυτοφάρμακα τα λιπάσματα και τα γενετικά τροποποιημένα φυτά, θα αποτελέσει τη χαριστική βολή.

   

  Σε εθνικό επίπεδο, αν υιοθετήσουν όλες οι χώρες στο γεωργικό τομέα, τη σύγχρονη μέθοδο της χημικής καλλιέργειας, δεν θα μπορούν να χαράξουν τη δική τους γεωργική πολιτική και τα αγροτικά τους προϊόντα δεν θα μπορέσουν ποτέ να είναι ανταγωνιστικά, μιας και η σύγχρονη χημική γεωργία έχει ως βάση το πετρέλαιο. Είναι σαφές πλέον ότι όποια χώρα έχει το πετρέλαιο και τους σπόρους (υβρίδια -μεταλλαγμένα) -βλέπε ΗΠΑ- ελέγχει την παγκόσμια γεωργία. Επιπλέον, η συμφωνία της GATT, που προβλέπει την πλήρη κατάργηση των επιδοτήσεων στον γεωργικό τομέα, θα σημάνει και την κατάρρευση της γεωργίας στην Ευρώπη.

   

  Παράλληλα σε επίπεδο αγροτών, η σύγχρονη τάση για δημιουργία μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων (agribusidess), θα οδηγήσει στην εξαφάνιση των μικρών αγροκτημάτων, εκατομμύρια αγροτών θα μείνουν χωρίς γη, στο έλεος της ανεργίας και της πείνας και οι κυβερνήσεις θα κληθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της κοινωνικής αναταραχής που θα προκύψει ως συνέπεια.

   

  Το ΠΑ.ΚΕ.ΦΥ.ΚΑ., στα πλαίσια της προσπάθειάς του για τη δημιουργία λαχανόκηπων και φυσικών αγροκτημάτων στα Βαλκάνια, δεν θα δώσει έμφαση μόνο στην εφαρμογή της φυσικής καλλιέργειας, αλλά παράλληλα συγκεντρώνει σπόρους λαχανικών, σιτηρών και κτηνοτροφικών φυτών, ώστε να δοθούν αυτοί δωρεάν στους κατοίκους των χωρών των Βαλκανίων. Στην Ιαπωνία έχουν ήδη συγκεντρωθεί τόνοι από σπόρους λαχανικών που προσφέρουν οι εταιρείες, για να χρησιμοποιηθούν όπου υπάρχει ανάγκη.

   

  Οι γεωργικοί συνεταιρισμοί και οι Ενώσεις συνεταιρισμών τόσο του Νομού Πέλλας, όσο και άλλων νομών καθώς και γεωργικά Ινστιτούτα και η ΚΕΣΠΥ, έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν μεγάλες ποσότητες σπόρων σιτηρών και κτηνοτροφικών φυτών. Μαθητές των σχολείων συγκεντρώνουν σπόρους. Ο Γενικός Διευθυντής Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Βουρνάς, καταβάλλει προσπάθειες ώστε να δοθεί βοήθεια προς την κατεύθυνση αυτή.

   

  Οι χώρες των Βαλκανίων, έχοντας σαν βάση τη φιλοσοφική θέση της φυικής καλλιέργειας ότι όλα είναι ένα, ότι κάθε τι που συμβαίνει γύρω μας μας αφορά άμεσα και συνδέεται με την ίδια την επιβίωσή μας και την ποιότητα της ζωής μας, θα έπρεπε να ενώσουν τις προσπάθειές τους και προσανατολισμένες στη φυσική καλλιέργεια, να προστατεύσουν το περιβάλλον, να παράγουν άφθονα, νόστιμα και υγιεινά προϊόντα, να καταστούν αυτάρκεις για να εγκαθιδρύσουν την Ειρήνη.

   

  Η περιβαλλοντική ομάδα... 
  

   

  Oμάδες	Μαθητές
  1η ομάδα (Καταγράφει τις ενέργειες και ενημερώνει την ομάδα της Π.Ε.όταν αυτή συγκεντρώνεται)	1.Γιαννακόπουλος Μάριος(Β) 2.Μακρή Ειρήνη(Α) 3.Γουργιώτης Θανάσης(Α) 4.Λειμονή Άννα(Α) 5.Μόσχος Βαγγέλης(Α)
  2η ομάδα(Συγκεντρώνει σπόρους)	1.Χαμονικολάου Αθανασία(Α) 2.Παναγιώτου Ειρήνη(Α)
  3η ομάδα (Συγκεντρώνει στοιχεία από τις συναντήσεις με αγρότες, βοσκούς της περιοχής)	1.Παπακωνσταντίνου Κατερίνα(Β) 2.Τσάτσαλου Μάγδα(Β) 3.Κυπαρίσσης Κώστας(Β) 4.Ράκοβα Άννα(Β) 5.Μαλένκοβα Μαγδαλένα(Β) 6.Μάνου Βαλεντίνα(Β) 7.Λειμονής Ιωσήφ(Γ) 8.Καρούτης Δημήτρης(Γ) 9.Βασιλείου Γιάννης(Γ) 10.Σιαμανίκος Βασίλης(Γ) 11.Λειμονής Δημήτρης(Γ) 12.Καλτσάς Δημάτριος(Γ) 13.Καραδήμου Δέσποινα(Γ) 14.Γουργιώτη Βάια(Α) 15.Καλτσούνης Στέργιος(Β)
  4η ομάδα (καταγράφει την βιοποικιλότητα της περιοχής)	1.Κυπαρίση Γραμματή(Γ) 2.Ξυνού Μαρίνα(Γ) 3.Λειμονή Βάσω(Γ) 4.Θάνου Ηλιάνα(Γ) 5.ΚαρόκιαςΓιάννης(Γ) 6.Χιώτης Γεώργιος(Γ) 7.Δημητρίου Χριστίνα(Γ) 8.Όλγα Γουργιώτη(Γ) 9.Στάθη Άσπα(Γ) 10.Μπουρτζής Βασίλης(Γ) 11.Κόρκος Γιάννης(Γ) 12.Αλαμανιώτης Γιάννης(Γ)
  5η ομάδα (συγκεντρώνει στοιχεία από βιβλιογραφία και διαδίκτυο)	1.Χριστοπούλου Κωνσταντίνα(Α) 2.Παπαδογιάννη Ελένη(Α) 3.Ξηρομερίτη Βάσια(Α) 4.Τσεκούρα Δήμητρα(Α) 5.Σαλάτα Μαρία(Α)