Αναπαράσταση της σχεδίας του Οδυσσέα από τους μαθητές της Α Γυμνασίου
Η Τέχνη μέσω των δημιουργημάτων του καλλιτέχνη προκαλεί αναμφισβήτητα αισθητική συγκίνηση, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί μέσο έκφρασης και ανάπτυξης προβληματισμών ανάλογων με τις ιδεολογικές αντιλήψεις, τους κοινωνικούς προσανατολισμούς, τις αξιολογικές προσεγγίσεις του δημιουργού και τις ιδιαίτερες συνθήκες της εποχής του. Έτσι αναπτύσσει μια βαθύτερη σύλληψη της πραγματικότητας που μπορεί να μετουσιώνεται σε πολλαπλές εκφράσεις και μορφές και παράλληλα να μεταβιβάζεται απλόχερα σε όλους.
Οι μαθητές της Γ Γυμνασίου έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ασχολήθηκαν με δύο εναλλακτικές μορφές τέχνης ,αν μπορούμε να τις κατονομάσουμε έτσι, αμφισβητήσιμες και επικριταίες από πολλούς, τη διαφήμιση (στο παρελθόν και στο παρόν) και το γκράφιτι.
Ας δούμε τι έχουν να μας παρουσιάσουν...
Μπράβο παιδιά! Ενδιαφέρουσα προσέγγιση!
Η ΥΒΡΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Η ύβρις και η τιμωρία της αποτελούν κοινό θεματικό μοτίβο. Οι μαθητές ολοκληρώνοντας την ύλη της Οδύσσειας προσπαθούν να εντοπίσουν παραδείγματα ύβρεως μέσα από το βιβλίο και ταυτόχρονα αξιοποιούν το Εκπαιδευτικό λογισμικό Ομηρικά Έπη και συγκεκριμένα τα παράλληλα κείμενα της ενότητας Μήνις - Ύβρις.Τα αναλύουν, τα σχολιάζουν, βρίσκουν ομοιότητες και διαφορές συγκριτικά με αντίστοιχες περιπτώσεις έκφρασης ομηρικής ύβρεως και τιμωρίας της , ενώ παράλληλα εμπλουτίζουν την παρουσίασή τους
"Πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικά μας θά'ναι"
Η Άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς το 1453 αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλούς θρύλους και τραγούδια με το σκεπτικό ότι όλα όσα χάσαμε τότε, θα έρθει κάποια στιγμή που θα ξαναγίνουν δικά μας.
Ο Εληνισμός θρήνησε, οι εικόνες έκλαψαν, ο λαός υποδουλώθηκε. Η ψυχή όμως έμεινε ελεύθερη και δεν έπαψε ποτέ να ελπίζει...
Πολύ καλή η προσπάθεια όλων των μαθητών!
