Την πρώτη θέση στον 19ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ποίησης έλαβε η μαθήτρια Μελίνα Λαμπράκη του σχολείου μας.
Το ποίημα με τίτλο «Το ερώτημα» αναφέρεται στην κατάσταση που βιώνει ο πληθυσμός της χώρας λόγω της οικονομικής κρίσης.
Η μαθήτρια τονίζει πως «εμπνεύστηκε το ποίημα, από αυτά που βλέπει και βιώνει στον κοινωνικό της περίγυρο και από τη ζωή που διαμορφώνεται πλέον πολύ διαφορετικά σε σχέση με λίγα χρόνια πριν».
Τον διαγωνισμό προκήρυξε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών και ήταν ο 19ος κατά σειρά διαγωνισμός Ποίησης και Διηγήματος. Ο διαγωνισμός απευθύνονταν σε μαθητές και μαθήτριες της Γ΄ τάξης Γυμνασίου και όλων των τάξεων Λυκείων της χώρας.
Περιλάμβανε δύο είδη του λόγου, ποίηση και διήγημα και δικαίωμα συμμετοχής είχαν μαθητές και μαθήτριες της Γ? τάξεως Γυμνασίου και όλων των τάξεων Λυκείου και Τ.Ε.Ε., ηλικίας μέχρι και 20 ετών, με ένα μόνο ποίημα ή διήγημα. Ο ίδιος διαγωνιζόμενος είχε δικαίωμα συμμετοχής και στις δύο κατηγορίες ταυτόχρονα. Το θέμα του διαγωνισμού ήταν ελεύθερο. Η μαθήτρια Μελίνα Λαμπράκη, που είναι και σημαιοφόρος του Γυμνασίου Πτελεού, πήρε μέρος στον διαγωνισμό ποίησης με το ποίημα που είχε τίτλο «Το ερώτημα».
H κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από εκπαιδευτικούς ? μέλη της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, αφού μελέτησαν και αξιολόγησαν ξεχωριστά τα υποβληθέντα προς κρίση έργα ποίησης και διηγήματος, που γράφτηκαν από μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων συνήλθαν, κατά κατηγορία του διαγωνισμού και αποφάσισαν ομόφωνα και παμψηφεί το ποίημα με τίτλο «Το ερώτημα» να πάρει την πρώτη θέση.
Το ποίημα αναφέρεται στην κατάσταση που βιώνει ο πληθυσμός της χώρας λόγω της οικονομικής κρίσης και έμμεσα, ένα πρόσωπο θέτει ερωτήματα, προς τους υπεύθυνους αυτής της κατάστασης, που έχει αντίκτυπο και στις κοινωνικές σχέσεις.
Σχετικά με το πώς εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο ποίημα, τόνισε πως «οι σκέψεις της προήλθαν από αυτά που βλέπει και βιώνει στον κοινωνικό της περίγυρο και από τη ζωή που διαμορφώνεται πλέον πολύ διαφορετικά σε σχέση με λίγα χρόνια πριν». Να αναφερθεί ότι για τον διαγωνισμό ποίησης ενημερώθηκε από την καθηγήτρια του σχολείου κ. Άννα Κούτσικου και αποφάσισε να λάβει μέρος.
Για το αν γράφει γενικά ποιήματα ή λογοτεχνικά κείμενα ή έτυχε τώρα με τον διαγωνισμό, επισήμανε πως «γράφω ποίηση και λογοτεχνικά κείμενα αρκετό καιρό τώρα. Με την ευκαιρία του διαγωνισμού, κάποιο ποίημα που μου άρεσε περισσότερο, αποφάσισα, να είναι εκείνο που θα με εκπροσωπήσει. Τα κείμενα ή τα ποιήματα που γράφω, ακουμπάνε στην κοινωνική ζωή των ανθρώπων γύρω μου» προσθέτει, ενώ διευκρίνισε πως «δεν έτυχε να πάρω μέρος σε άλλο διαγωνισμό και αυτή είναι η πρώτη φορά που συμμετείχα σε μαθητικό διαγωνισμό και είμαι πολύ χαρούμενη για τη διάκριση και την πρώτη θέση που κατάφερα να λάβω».
Μιλώντας για τα ενδιαφέροντά της ανέφερε πως «γενικά μου αρέσουν οι εργασίες στο σχολείο που έχουν δημοσιογραφικό χαρακτήρα ? έρευνα, παρουσίαση θεμάτων στην τάξη ? καθώς και η ενασχόλησή μου με το γράψιμο λογοτεχνικών κειμένων», ενώ στο ερώτημα αν υπάρχει σκέψη να ακολουθήσει κατεύθυνση προς τις θεωρητικές επιστήμες, απάντησε ότι «παρόλο που μου αρέσει πολύ η λογοτεχνία και γράφω κατά καιρούς διάφορα κείμενα ? λογοτεχνία, ποίηση ? σκέφτομαι να ακολουθήσω θετικό κλάδο στο Λύκειο, γιατί εκείνη η κατεύθυνση είναι ποιο κοντά σε αυτό που θέλω να σπουδάσω».
Σχετικά με την ποίηση τονίζει πως «μου αρέσει περισσότερο η νεότερη ποίηση και ο ελεύθερος στίχος αλλά παράλληλα έχω διαβάσει ελληνική και ξένη λογοτεχνία. Οι σύγχρονοι ποιητές, μού είναι πιο αρεστοί, από τους παλιότερους, αλλά δεν έχω επηρεαστεί ιδιαίτερα από κάποιον νεότερο ποιητή», συμπληρώνει.
Απαντώντας στο ερώτημα αν υπάρχει διέξοδος για ένα παιδί της επαρχίας, να μπορεί να διαβάζει ποίηση ή και λογοτεχνία, με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν βιβλιοθήκες με μεγάλο αριθμό τίτλων στα χωριά, η Μελίνα Λαμπράκη επισήμανε πως «στην σύγχρονη κοινωνία υπάρχει η δυνατότητα να βρούμε πάρα πολλά πράγματα στο διαδίκτυο και φυσικά κείμενα ποιητικά και λογοτεχνικά, με πληθώρα επιλογών για ότι μας ικανοποιεί. Το διαδίκτυο αμέτρητες φορές είναι η πηγή του παγκόσμιου πολιτιστικού μας πλούτου», επισημαίνει, ενώ μιλώντας για το τι θα ήθελε περισσότερο από το σχολείο, ζήτησε να «υπάρχει πολύ αγάπη για το εκάστοτε αντικείμενο διδασκαλίας εκ μέρους των καθηγητών. Με αυτό τον τρόπο να παροτρύνουν τους μαθητές τους, να ασχοληθούν και να φέρουν στην επιφάνεια κρυμμένα ενδιαφέροντα, που τις περισσότερες φορές δεν αναδεικνύονται στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα».
